Zwykle ciężko jest dokonać oceny zbioru opowiadań. Jednak "Pieśń ślepców" jest zbiorem opowiadań, mówiących o zaślepieniu, najczęściej miłością. To właśnie to uczucie wprowadza zamęt w naszym systemie wartości i wszystko postrzegane jest przez różowe okulary. Jednakże kiedy spojrzymy na miłość, lub stan zakochania po latach może okazać się tak jak w "Królowej lalek", że rzeczywistość zmienia się wraz z wiekiem. A najlepsze z opowiadań "Wąż morski" jak bardzo nawiązuje do dość częstych zawierzeń wszystkiego kochanej osobie. Ktoś z innych autorów napisał - że nie wiemy nic o innym człowieku, bo nie wiemy co sobie myśli. Warto sięgnąć po temn zbiorek opowiadań, który może tylko opisem miejsc się różni od współczesności, ale mimo lat owe pieśni ślepców, a może zaślepionych, nie straciły nic a nic na aktualności.
