Wprawdzie moje wakacyjne plany nie były inspirowane książką Dariusza Czai, jednak lekturę uważam za wartościową i zaostrzającą apetyt na Włochy. Jak czytamy na okładce książki "Instrukcję" Wojciecha Tochmana - "Nie czytajcie słów Czai w pośpiechu". tak w pośpiechu się nie da. Nawet czytając o tańcu Tarantella wywołanym ukąszeniem tarantuli i oglądając zamieszczane zdjęcie tancerki zrobione w ruchu. Czytelnik smakuje każdy szczegół. Słowa, sylaby, głoski, litery przewijają się sennie jak senne jest południe Włoch, skąpane w upalnym słońcu. Opisy ulic i fasad i balkonów w Lecce sprawiają że płyniesz do miejsca w którym jeszcze nie byłeś. Jednak jak pisze autor: "Całego świata zobaczonego zapisać się nie da, nie ma zresztą takiej potrzeby. Trzeba zawiesić wzrok na jakimś znaczącym szczególe i - przy użyciu metonimicznego fikołka - zasugerować całość (całość niecałą, ma się rozumieć, bo całość nie leży w naszych możliwościach), która za jego plecami majaczy. Tyle zrobić możemy, licząc na to, że powietrze między słowami też jakoś znaczy i podsunie wyobraźni czytelnika pole do intensywnych prac własnych." Tak właśnie pojadę, zatrzymam się w miejscach które naświetlił autor, a może tuż obok, gdzieś dalej, gdzieś indziej zobaczę coś jeszcze co zauroczy mnie? Książkę polecam, nie tylko tym którzy wybierają się do Włoch ale wszystkim którzy chcą spotkać się bardzo dobrą literaturo etnologiczną. Dziękuje Piotrze za umożliwienie mi przeczytana tej książki.
